O tym, jak nasza historia staje się upartyjniona. Dlaczego nie umiemy dojrzale rozmawiać o czarnych kartach naszej przeszłości? O jednostronnym patrzeniu na naszą przeszłość: o pedagogice wstydu i pedagogice niepokalania. Dlaczego nie umiemy rzetelnie opowiadać o relacjach Polaków i Żydów a o żołnierzach wyklętych albo milczymy albo opowiadamy tylko o wspaniałej część ich działań? O naszej niedojrzałości jako społeczeństwa